رفيق عزيزم على جوادى،
سال پيش، ١۵ ژانويه فاجعه اى جبران نشدنى همه ما را شوکه کرد. در کمال ناباورى زوياى نازنين تو، زوياى عزيز ما درگذشت! همانطور که خودت نوشتى از دست دادن عزيزان سخت و غيرقابل جبران است. اما از دست دادن فرزند سخت ترين است. سال گذشته را هر هفته با گلهاى رز مورد علاقه زويا بديدارش رفتى. زويا مانند اکسيژن در زندگى و فعاليت هر لحظه ات حاضر بود. سال گذشته بويژه براى خانواده و بستگان زويا عميقا سخت بود. و ميدانم اينروزها که به سالروز درگذشت زويا نزديک ميشويم، بيش از هر زمان درد فقدانش در قلب و روانت زبانه ميکشد.
على عزيزم، در اينروزهاى سخت ما رفقاى حزبيت در کنار تو و خانواده ات هستيم. اگر چه زويا تنها ٢۴ سال زندگى را تجربه کرد اما با قلبهاى زيادى پيوند خورد. او در ياد و عواطف تمام کسانى که دوستش داشتند زنده است. زوياى عزيز در قلب ماست!
سیاوش دانشور
